یکی مهمان ناخوانده
ز هر درگاه رانده، سخت وامانده
رسیده نیمه شب از راه، تن خسته، غبارآلود
نهاده سر بروی سینهء رنگین کوسن هائی
که من در سالهای پیش
همه شب تا سحر می دوختم با تارهای نرم ابریشم
هزاران نقش رویائی بر آنها در خیال خویش
و چون خاموش می افتاد بر هم پلک های داغ و سنگینم
گیاهی سبز می روئید در مرداب رویاهای شیرینم
ز دشت آسمان گوئی غبار نور برمی خاست
گل خورشید می آویخت بر گیسوی مشکینم
نسیم گرم دستی ، حلقه ای را نرم می لغزاند
در انگشت سیمینم
لبی سوزنده لبهای مرا با شوق می بوسید
و مردی مینهاد آرام، با من سر بروی سینهء خاموش
کوسن های رنگینم
کنون مهمان ناخوانده
ز هر درگاه رانده، سخت وامانده
بر آنها می فشارد دیدگان گرم خوابش را
آه، من باید بخود هموار سازم تلخی زهر عتابش را
و مست از جامهای باده می خواند: که آیا هیچ
باز در میخانه لبهای شیرینت شرابی هست
یا برای رهروی خسته
در دل این کلبهء خاموش عطرآگین زیبا
جای خوابی هست؟
معرفی ساز پیکولو
معرفی ساز پیکولو
ساز پیکولو از سازهای بادی چوبی می باشد.
فلوت پیکولو (به ایتالیایی: flauto piccolo) سازی در موسیقی و از خانوادهٔ فلوت است که اندازهای نسبتا کوچک و صدایی بسیار ریز دارد. این ساز امروزه در ارکستر نقشی تلفیقی دارد و به همراه سازهای بادی برنجی به کار میرود.
برخی از ویژگی های ساز پیکولو :
با اینکه این ساز جز ساز های بادی چوبی است اما امروزه آن را با جنس طلا می سازند.این ساز کوچکترین ساز خانواده بادی چوبی ها و ارکستر می باشد.
طول این ساز نصف فلوت است، دارای زیر ترین کستره صوتی در بادی چوبی ها و ارکستر (دوره ی رمانتیک به بعد) می باشد . نت این ساز را با کلید سل می نویسند.
تاریخچه ساز پیکولو
این نوع از فلوت در اوایل سده ۱۷ به ارکستر معرفی شد. اولین آهنگهایی که در آن از پیکولو هم استفاده شده است، مربوط به سال ۱۷۱۱ و اپرای رینالدو از فریدریش هندل است.
لودویگ وان بتهوون اولین آهنگسازی بود که از پیکولو در سمفونیهایش (پنجم، ششم و نهم) استفاده کرد و برای این ساز قطعاتی جداگانه نوشت.
نظرات شما عزیزان: